Η ενδοσχολική βία είναι ένα σύνθετο κοινωνικό φαινόμενο, νεόφερτο (παλιό αμερικανόφερτο) για τη χώρα μας που παίρνει ανησυχητικές διαστάσεις και πρέπει να μας απασχολεί όλους.
Η έλλειψη ορίων, η
έλλειψη επικοινωνίας,οι οικογενειακές συγκρούσεις ,τα πρότυπα που
παρουσιάζουν τα Μ.Μ.Ε και τα ηλεκτρονικά
παιχνίδια είναι μερικά από τα αίτια που προκαλούν όχι μόνο ενδοσχολική
αλλά και εξωσχολική βία.
Αν προσθέσουμε την
ανέχεια και εξαθλίωση του πληθυσμού, την αύξηση των μαθητών ανά τάξη από τις
συγχωνεύσεις σχολικών μονάδων,την κατάργηση των τμημάτων ένταξης,υποδοχής,την κατάρρευση
του κοινωνικού κράτους και γενικά την αποδιοργάνωση της κοινωνίας, τότε γίνεται
εύκολα αντιληπτό πως το νεόφερτο πρόβλημα εντείνεται και ενισχύεται περισσότερο
και η λήψη άμεσων προληπτικών μέτρων είναι αναγκαία.
Αυτήν η ανάγκη
γίνεται επιτακτικότερη όταν γνωρίζουμε ότι η επιθετική συμπεριφορά,όπως έχουν
αποδείξει και πολλές έρευνες,ρυθμίζεται σε μεγάλο βαθμό από την κοινωνική
μάθηση. Μια από της κυριότερες πηγές μάθησης στην εποχή μας είναι και η
τηλεόραση όπου προβάλλεται ωμή η βία μέσα από εκπομπές,τηλεοπτικές και
κινηματογραφικές ταινίες.
Εδώ αξίζει να θυμηθούμε ένα παράδειγμα το οποίο αναφέρει ο Α.
Καψάλης ΄΄Παιδαγωγική Ψυχολογία΄΄Το 1969 προβλήθηκε από αμερικανικό κανάλι ένα
φίλμ, σύμφωνα με το οποίο κάποιος τοποθέτησε μια βόμβα σ’ένα αεροπλάνο τηλεφωνούσε στην αεροπορική εταιρία και έδινε κάθε φορά μια μικρή ένδειξη για
το μέρος όπου την τοποθέτησε. Πριν τελειώσει η ταινία μια αεροπορική εταιρία
πήρε τηλεφώνημα πως τοποθετήθηκε βόμβα σε ένα αεροπλάνο της. Την επόμενη
εβδομάδα οι αεροπορικές εταιρίες πήραν ρεκόρ τέτοιων τηλεφωνημάτων. Και όταν το
1971 η ταινία προβλήθηκε από την αυστραλιακή τηλεόραση, μια αεροπορική εταιρία
αναγκάστηκε να πληρώσει 500.000 $ περίπου ως λύτρα, για να προστατέψει τους
επιβάτες της, γιατί κάποιος ενήργησε όπως στην ταινία.
Απ’αυτό το απλό
παράδειγμα εύκολα βγαίνουν κάποια συμπεράσματα για τη μεγάλη δύναμη της
κοινωνικής μάθησης πάνω στους ενήλικες
αλλά και πολύ περισσότερο στα παιδιά, που ακόμα δεν έχουν αναπτύξει την κριτική
τους ικανότητα.Από τότε μέχρι σήμερα πέρασαν 44 έτη.Μέσα σ’ αυτά τα χρόνια
παρουσιάστηκαν στις ΗΠΑ χιλιάδες συστημικές,στοχευμένες πολεμικές ταινίες
απαραίτητες και αναγκαίες για να σταλούν ‘’νεαροί Ράμπο’’στο
Ιράκ,Αφγανιστάν…για να αγωνιστούν τάχα για τα ‘’ιδανικά’’ τους.Όμως κανείς
μέχρι σήμερα από τους δήθεν ‘’μορφωμένους’’δεν έκανε σωστό απολογισμό.
‘’Σχολεία φρούρια’’περιφρουρούνται από πάνοπλους αστυνομικούς,αποφασίζουν
πολιτείες οι δάσκαλοι να οπλοφορούν κατά την ώρα της διδασκαλίας και όλα αυτά
για να καταπολεμήσουν,λένε, τη βία.Ουδείς έχει τη διάθεση από τους ‘’σοφούς΄΄όχι
μόνο να δει τα πραγματικά αίτια της βίας αλλά και να ντραπεί.
Επομένως το σχολείο πρέπει να προσανατολιστεί , όπως έλεγε
κι ένας μεγάλος μας δάσκαλος,περισσότερο στην παιδεία και λιγότερο στην εκπαίδευση.
Μόνο όταν πραγματώσει ο άνθρωπος την ανθρώπινη φύση του, την πνευματική του
ουσία, θα μπορέσει να καταπολεμήσει αποτελεσματικά τη βία, να στήσει μια δίκαιη,
ειρηνική,ευτυχισμένη, ανθρωποκεντρική (οχι χρηματοκεντρική) κοινωνία.
Με αφορμή την Πανελλήνια μέρα κατά της βίας, στις 6/3/2013,
οι μαθητές της Ε1 τάξης του 9ου Δημοτικού Σχολείου αφού
συζήτησαν,συνεργάστηκαν κατάλαβαν ότι το πρόβλημα της βίας είναι κοινό και
αφορά όλους μας , αποφάσισαν να στείλουν τα μηνύματά τους μέσα από το βίντεο,
ώστε να γίνουν και να νιώσουν ενεργά μέλη στη λύση του κοινωνικού προβλήματος.
Θ.Β
Θ.Β
